Meubelbeurs Milaan.
De hoogmis voor de vormgevers en mooimakers van deze wereld vond weer plaats van 9 tot 14 april.
Vorig jaar door de omstandigheden geen kans gezien om de beurs te bezoeken dit was voor het eerst sinds 1994.
De voorgaande jaren was ondanks investeringen de teneur ver van positief.
Dit jaar zie ik de ommekeer, ook nu wordt er nog geklaagd.
Maar niemand kijkt meer gek op dat er bij bedrijven terughoudend wordt gereageerd op investeringen.
Je ziet dat iedereen door samen te werken, de problemen om te zetten naar uitdagingen.
Alle registers worden open gezet om het tij te keren.
Hierbij zie je dat de creatieve industrie de voorlopers zijn om Europa weer de kaart te zetten.
Realiteitszin:
Verzorgde mooie presentaties:
Maakbare ontwerpen:
Verantwoorde materialen.
Geborgenheid. ( ik zie of hoor ‘t woord cocooning) niet meer.
Wat resulteert in een ambiance die gelukkig maakt.
De grote problemen zijn en gaan de wereld niet uit, maar wat belangrijk is dat je het gevoel krijgt dat het zo niet langer kan, dat het anders moet.
Dit lukt alleen als iedereen het open staat voor veranderingen.
Kleine samenwerkingsverbanden, synergie tussen diverse ontwerpers en industrie.
Hoogtepunt:
Moooi de uitvergrote foto’s van Erwin Olof als achtergrond voor presentaties van producten. Toeval of niet de uitstraling was museaal foto’s als schilderijen van de oude Hollandse meesters nu ten volle getoond in het zojuist geopende Rijksmuseum.
Edra heeft een banksysteem ontworpen wat heel snel de associatie heeft met de Maralunga bank van Cassina. Ontwerp meer dan 30 jaar oud.
Porro ook weer een fantastische ambiance. Je krijgt weer zin in een winkel.
Om in deze omgeving te wonen of te werken is zo rustgevend. Alles klopt zonder dat het tot het enge is door ontworpen. Wat ik belangrijk vind is dat ook een achteloos achter gebleven paar schoenen of kranten stoort niet.
